به گزارش قدس خراسان، از حرم مطهر رضوی تا طرقبه حدود ۴۴ کیلومتر راه است. این فاصله را در عرض سه ربع ساعت طی می‌کنید.
به طرقبه که رسیدید، پس از یک کیلومتر رانندگی وارد عنبران می‌شوید. این مسیر کاملاً آسفالت است و بدون اینکه گرد سفر بر تن شما بنشیند، در کمترین زمان به یکی از دیدنی‌ترین روستاهای ایران می‌رسید. در طول مسیر رستوران‌ها و کافه‌های نسبتاً زیادی به چشم می‌خورد که شاید هر کدام داستانی تلخ از تغییر کاربری‌ها و تخریب طبیعت داشته باشند.
روستای عنبران مشهد مکانی خوش‌منظره با آب‌وهوایی دل‌انگیز است که فاصله کمی از مشهد دارد. زیبایی‌های این روستا سبب جذب گردشگران زیادی شده است. منطقه عنبران مشهد را تپه‌های سرسبز فرا گرفته است. این شرایط جغرافیایی و مناظر چشمنواز موجب شده تا عنبران از دیرباز به‌عنوان یکی از مراکز مهم رستوران‌داری در اطراف مشهد شناخته شود.
فرغون، آجر، سیمان، داربست و بیل چیزهایی است که حین عبور از این منطقه زیبا، نظرمان را جلب می‌کند، کوهی اینجا جان می‌دهد و کارگرانی غیرایرانی به جانش افتاده‌اند و حالا پس از تراشیدن کوه، در حال دیوارچینی نمای احتمالاً یک رستوران کنار جاده هستند.
موضوع را از فرماندار شهرستان پیگیری می‌کنیم اما وی با ذکر این نکته که محل مورد نظر جزو شهر حساب می‌شود و شهردار طرقبه باید نسبت به آن پاسخگو باشد، مکالمه را به پایان می‌رساند.
متأسفانه چندین بار پیگیری از شهردار طرقبه ما را به پاسخ نمی‌رساند.
حتی رئیس شورای شهر این شهرستان نیز از این پروژه که در حاشیه جاده در حال ساخت است، اظهار بی‌اطلاعی می‌کند.
معلوم نیست چه کسی مجوز ساخت این رستوران را صادر کرده است و اگر مجوز ندارد چرا در مورد نظارت بر آن این قدر بی‌تفاوتی می‌شود؛ از همه مهم‌تر اینکه چگونه می‌شود جایی مانند کوه را که طبیعتاً باید متعلق به منابع طبیعی باشد، خرید و فروش کرد و برایش مجوز تغییر کاربری گرفت؟
نزدیکی مشهد با طرقبه و شاندیز در دامنه رشته‌کوه بینالود و دارا بودن درجه حرارت پایین‌تر، بارندگی و پوشش گیاهی بیشتر، این منطقه را تبدیل به ییلاقی باصفا کرده و سبب شده در جذب گردشگران مکملی برای شهر مشهد باشد. البته این مسئله علاوه بر تأثیر بر اقتصاد منطقه، اثرات منفی هم در بر داشته که از آن جمله می‌توان به آلودگی هوا و آلودگی صوتی ناشی از تردد حجم عظیمی از وسایل نقلیه به خصوص در ایام تعطیل اشاره کرد. وجود کاربری‌های کشاورزی در مجاورت جاده و جاده‌سازی بدون برنامه و عبور جاده از میان روستاها و شهرهای موجود در مسیر، بخش عمده‌ای از تأسیسات مسکونی و کشاورزی پیرامون جاده‌ها را در معرض آسیب قرار داده است.
زباله‌ریزی گردشگران و تخلیه فاضلاب رستوران‌ها و اماکن تفریحی به داخل رودخانه‌ها از دیگر عوامل مخرب ناشی از حضور گردشگران در منطقه است. از طرف دیگر، سود اقتصادی ورود گردشگران، بسیاری از کشاورزان و باغداران منطقه را به سوی تغییر کاربری اراضی و تبدیل آن‌ها به اماکن تفریحی و پذیرایی سوق می‌دهد که این مسئله روز به روز در حال افزایش است.
آنچه در این شرایط نگران‌کننده است، پیشی گرفتن شدت توسعه فعالیت‌های اقتصادی بر ظرفیت و توان طبیعی محیط زیست این منطقه ییلاقی است که در این صورت احیا و بازگردانی آن به حالت اولیه بسیار سخت و حتی غیرممکن خواهد بود. به همین دلیل لازم است از اجرای پروژه‌های عمرانی که اثر تخریبی زیادی دارد، در قسمت‌های غیرقابل توسعه و یا نیازمند بازسازی جلوگیری کرد.
خبرنگار: معصومه مؤمنیان
نظر شما